برای شمارهگذاری در همه متن باید عدد، خط تیره و در انتهای بخشها و زیربخشها نقطۀ فارسی (برای نمونه: ۲-۱.) بهکار رود. در فصلها، هر موضوع اصلی میتواند چند بخش شود. شمارهگذاری هر یک از بخشها بهترتیب با شمارههای فصل و بخش است که با یک خط تیره از یکدیگر جدا میشوند. بدینسان، عدد سمت راست بیانگر شماره فصل و سمت چپ بیانگر شماره بخش است. اگر هر بخش چند زیربخش داشته باشد، شماره هر زیربخش نیز در سمت چپ، پس از خط تیره افزوده میشود. برای نمونه برای فصل نخست، بخش سوم، زیربخش دوم شماره ۱-۳-۲. نوشته میشود.
جدولها/ نمودارها/ شکلها/ تصویرها نیز مانند بخشها شمارهگذاری میشوند. برای نمونه برای شکل پنج از فصل دو، شماره ۲-۵. نوشته میشود.
پیوستهای پارسا با الفبای فارسی (الف، ب، پ، ت، ث، ...) شمارهگذاری میشوند. این شمارهگذاری به همان ترتیبی انجام میشود که به پیوستها در متن اصلی اشاره شده است. برای نمونه «پیوست الف: نام سازمانهای شرکتکننده در پژوهش».
جدولها/ نمودارها/ شکلها/ تصویرهای هر پیوست بر پایه همان پیوست شمارهگذاری میشوند. برای نمونه برای دومین جدول در پیوست الف، نوشته میشود: جدول الف.۲.