جنبش جهانی دسترسی آزاد که از دهه 1990 و با گسترش اینترنت آغاز گردیده، بهتندی فراگیر شده است و دسترسی به پارساها را در چهار سطح جهانی، منطقهای، ملی، و سازمانی دنبال میکند. این جنبش در «ان.دی.ال.تی.دی.» تماممتن نزدیک به پنج میلیون و 800 هزار پارسا را از سراسر جهان در دسترس همگان گذاشته است. «او.ای.تی.دی.» نیز دسترسی آزاد به تماممتن نزدیک به پنج میلیون پارسا را از بیش از 1100 مؤسسه برای همگان فراهم آورده است. «سی.آر.ال.» با همکاری 1200 مؤسسه از 90 کشور جهان و 800 هزار رساله دکتری، «سایبرتسیس» با بیش از 50 هزار پارسا، و «اریک» هم از دیگر جنبشهای جهانی دسترسی آزاد به تماممتن پارسا هستند. در این میان، پایگاههایی مانند «ان.دی.ال.تی.دی.» و «او.ای.تی.دی.» فراگیرند و برخی دیگر مانند «اریک» یک زمینه (آموزش و پرورش) را پوشش میدهند. این جنبش به ناشرانی مانند «پروکوئست» نیز رسیده که در کنار فروش، تماممتن پارساهای دارای دسترسی آزاد را نیز در «پی.کیو.دی.تی. اوپن» فراهم ساخته است.
دسترسی آزاد در سطح منطقهای و با همکاری چند کشور نیز گسترش یافته است. در اروپا پورتال «دارت یوروپ» دسترسی آزاد به تماممتن نزدیک به 830 هزار پارسا را از 619 مؤسسه در 28 کشور اروپایی در بر دارد. «دیوا پورتال» نیز نزدیک 400 هزار پارسای تماممتن 49 مؤسسه آموزش عالی و پژوهشی کشورهای اسکاندیناوی را در دسترس میگذارد. شصت کشور آفریقایی هم با همکاری یکدیگر پروژۀ «داتاد» را راهاندازی کردهاند که هم اکنون نزدیک 30 هزار پارسا را در بر دارد.
کوششهای بسیاری هم در سطح ملی برای دسترسی آزاد به پارساها انجام شده است، برای نمونه میتوان از کشورهای زیر یاد کرد:
افزون بر اینها، دانشگاههای بزرگ و رده نخست دنیا نیز چنین میکنند. «شرپا»* یک دروازه با نام «اوپندور» راهاندازی و بسیاری از واسپارگاههای سازمانی دسترسی آزاد را نمایه کرده است. این دروازه هماکنون بیش از 2600 پایگاه با دسترسی آزاد به پارساها را در سراسر جهان در بر دارد که در میان آنها میتوان دانشگاههای زیر را دید:
در این میان، برخی از دانشگاهها نیز با همکاری هم ابزاری مشترک برای دسترسی به تماممتن پارساها فراهم کردهاند که از میان آنها میتوان نظام «وایت روز» را نام برد که دسترسی به پارساهای سه دانشگاه لیدز، شفیلد، و یورک را فراهم کرده است.